Stel jezelf even voor…
Leon Leeuwenburgh: 47 jaar oud, 27 jaar samen en 17 jaar getrouwd. Inmiddels 40 jaar lid bij NSVV.
Ronald van den Boogert: 46 jaar oud, 21 jaar getrouwd en vader van twee kinderen. Vanaf 7 jaar lid bij NSVV.
Hoe ben je in het trainerschap belandt?
Leon: Onder het genot van een biertje vroeg Dave Barns of ik bij zijn zoon (voetballend in de F-jes) de keeperstraining kon verzorgen, omdat er geen keeperstrainer voorhanden was.
Ronald: Toen ik bij de selectie keepte, hadden ze bij de jeugd van NSVV keeperstrainers nodig. Dit heb ik 16 jaar gedaan en tussendoor ook nog de E4 getraind waar toen mijn zoon keepte.
Wat was de overweging om de trainer/coach van VR1 te worden?
Leon: Nadat ik de D5 had getraind en assistent-trainer was bij B1, had ik het idee zelf een team onder mijn hoede te nemen. Mijn zwager heeft mij toen voorgedragen om deze functie bij de vrouwen in te vullen. Ik twijfelde hierover, maar toen Ronald voorstelde om samen te werken, was de beslissing snel genomen.
Ronald: Leon vertelde mij dat hij gevraagd was om VR1 te trainen. Zelf was ik net gestopt als keeperstrainer. Na overleg met Leon heb ik me voorgedragen om de samenwerking aan te gaan.
Jullie zijn niet onbekend met het coachen bij de herenafdeling, wat is het voornaamste verschil tussen de dames en heren?
Leon: Aan het begin van de training zijn de heren altijd bezig met een bal en de vrouwen met hun kaken. ‘Ja maar trainer, kunnen we niet dit of dat doen?’ Dit gebeurt vooral bij de vrouwen.
Ronald: Denk dat de verschillen qua instelling niet heel groot zijn. Vrouwen stellen alleen meer vragen en geven vaker commentaar.
Wanneer ben je tevreden als trainer?
Leon: Als iedereen zijn best doet en elkaar positief blijft coachen binnen de lijnen.
Ronald: Als we het naar ons zin hebben als team, steeds beter worden en we er met zijn allen het maximale proberen uit te halen.
Zijn of waren er verwachtingen met dit huidige 7-tal en hoe kijk je tegen volgend seizoen aan? Aangezien jullie dan in een 11-tal competitie zullen starten.
Leon: Wij hadden beide geen idee wat we precies konden verwachten. We hebben dit seizoen vooral tactisch voetbal gespeeld. De dames hebben dit goed en zorgvuldig opgepakt. De twee gespeelde oefenwedstrijden (11 tegen 11) zijn met een prima resultaat afgesloten. We hebben we er zin in om ons volgend seizoen nog meer te gaan ontwikkelen.
Ronald: We hadden geen verwachtingen, maar halverwege het seizoen kwam het besef dat we wel eens hoog in de ranglijst konden eindigen. Ook hebben we een 2-tal oefenwedstrijden 11×11 gehad. Deze geven het gevoel dat we ons volgend seizoen prima staande moeten kunnen houden in de 5e klasse.
De laatste periode zijn er een aantal nieuwe dames lid geworden om het VR1 11tal te komen versterken, zijn jullie nog op zoek naar uitbreiding?
Leon: Als we zouden mogen kiezen, willen we graag nog een verdediger met ervaring, maar tot nu toe zijn we zeker niet ontevreden.
Ronald: We kunnen altijd versterking gebruiken, we hopen dit met deze met resultaten en de uitstraling van het team te verkrijgen.
Hoe is je werkwijze als trainer?
Leon: Moeilijke vraag. Ik vind de basistechniek het meest belangrijk. Daarnaast veel loop-acties en standaard situaties blijven herhalen.
Ronald: Ik ben rustig en relaxed. Ik praat met de dames en maak een dolletje. Daarnaast doe ik veel oefeningen mee als Leon de training leidt.
Beschrijf dit team in een paar woorden?
Leon: Fanatiek, verlegen, chaotisch, goed, slecht, gezellig en gestoord.
Ronald: Gezellig, gretig, onzeker, toppers.
Het trainingskamp heeft de groep nog dichterbij elkaar gebracht. Hoe kijk je daar op terug?
Leon: Het trainingskamp is erg belangrijk geweest voor ons allemaal. Het team is daardoor in positieve zin gevormd. Kortom een fantastische groep meiden.
Ronald: Het was een geweldige ervaring. Goed voor ons allemaal voor wat betreft de teamspirit en de samenhorigheid van de groep.
Om het team zo optimaal mogelijk te laten presteren, is de combinatie van een goed trainersduo een vereiste, waarin vullen jullie elkaar aan?
Leon: We zijn allebei fanatiek, maar op de training ben ik strenger en Ronald compenseert dit met zijn grappen.
Ronald: Denk dat we allebei wel hetzelfde zijn. Fanatiek, gedreven en gericht op tactiek. Leon is wat meer van de regels en ik van een dolletje.
Hoe is het met de weerstand van betrokkenen, zoals teleurgestelde speelsters, bestuur of ouders?
Leon: Met ouders of bestuur hebben we dat nog niet meegemaakt. Speelsters laten we hun zegje doen en praten er dan over.
Ronald: Als zoiets voorvalt, hebben het erover met de speelsters en elkaar en lossen we het gezamenlijk op.
Wat vind je het lastigste en wat vind je het mooiste aan het trainersvak?
Leon: Het is lastig de speelsters dingen aan te leren die zij nog niet kunnen. Als zij het dan uiteindelijk wel kunnen, is dat mooi.
Ronald: Het meest lastige vind ik mijn emotie inhouden, zowel negatief als positief. Het mooiste is dat we beter worden en er plezier in hebben.
Zijn jullie (buiten de voetballende dames om) ook op zoek naar bepaalde functies die ingevuld kunnen worden binnen het team?
Leon: Voor volgend seizoen zijn we op zoek naar een (vaste) vlagger. En verzorger is geen vereiste maar zeker een meerwaarde voor het team. Een combinatie van beide is ook mogelijk.
Ronald: Een Combinatie van vlagger / verzorger zou welkom zijn
Wat zijn de toekomstplannen rondom VR1?
Leon: Volgend seizoen eerst van start gaan in een 11×11 competitie. Daarna kijken we weer verder. In de toekomst willen we meer senioren teams tot onze beschikking te hebben. Een daadwerkelijke selectie van twee teams zou optimaal zijn, het niveau is afhankelijk van wat je samen kan stellen.
Ronald: Het door-ontwikkelen in het 11×11 voetbal en de vrouwenafdeling uitbreiden naar meerdere teams. Tegelijkertijd langzamerhand hogerop gaan voetballen.
NSVV wenst de trainers van VR1 voor het komend seizoen veel succes!
