Na weken lang elke wedstrijd strijden voor de 3 punten was het eindelijk zover. Zaterdag 25 mei mochten wij tegen VV Smitshoek gaan spelen voor het kampioenschap. Voor het officieus kampioenschap ten minste, als onze concurrent bvv Barendrecht ook zou winnen en wij de volgende wedstrijd met flinke cijfers zouden verliezen, dan was het nog mogelijk dat we het kampioenschap zouden verliezen op doelsaldo. Daar gingen we uiteraard niet vanuit, dus wij zagen zaterdag 25 mei als dé grote dag!
Na een week wachten en toeleven naar de wedstrijd was het tijd om onze woorden om te zetten in daden. Het feest hadden wij, zelfverzekerd als we waren, al gepland. Dat werd niet door iedereen gewaardeerd, “we moeten eerst wel winnen”, en als NSVV’ers zijn we natuurlijk niet onbekend met een feestje dat te vroeg gepland is. Om 11:15 uur stonden we er dan met z’n allen. De spanning begon al een beetje op te komen bij de meesten. De warming-up verliep eigenlijk zoals altijd: eerst de geliefde Y-vorm en daarna een positiespel dat voor de mensen niet is om aan te zien, maar hé “Never change a winning team”. Onze tegenstander leek niet erg vastberaden om het ons zo moeilijk mogelijk te maken; ze kwamen aan zonder trainer en ballen moesten van ons geleend worden voor de warming-up. Dat viel uiteindelijk toch tegen…
12:15 uur. De scheidsrechter geeft het fluitsignaal en daar gingen we. We begonnen de wedstrijd goed, de eerste kans was voor onze aanvoerder Stef Witsiers, die de bal op de volley nam na een geweldige vrije trap van Lars Fortuin, maar hij ging net over. Tweede kans: een corner van onze specialist Jeffrey Kramp, het was weer een perfecte corner en Stef probeert het met zijn hoofd maar hij raakt de bal niet goed. We zijn overduidelijk de betere partij maar we kunnen het nog niet waarmaken. Dan uit het niets ontstaat er een kans voor VV Smitshoek, Quinten Roest onze nummer 1 brengt de bal opnieuw in het spel, maar die wordt onderschept door de spits van de tegenpartij. Hij staat meteen 1 op 1 met Quinten en het leek erop dat we achter zouden komen, maar nee met een mooie redding voorkomt onze keeper dat. De volgende kans was weer voor ons. Vanuit een lage corner wordt de bal meerdere keren gemist en belandt vervolgens bij Anthony Noordzij. Iedereen had hem al geteld, Anthony had namelijk al vaker de bal op de slof genomen en snoeihard binnengeschoten. Maar ook hij wist de bal deze keer niet te raken. Nog steeds 0-0 dus. Het werd tijd om actie te ondernemen, zo besloot onze trainer Patrick Schijf. En wie breng je erin als er een doelpunt gecreëerd moet worden? Sidney Smits natuurlijk. Het eerste balcontact was meteen gevaarlijk. Een afvallende bal, Sidney twijfelde niet en schoot hem in één keer. Maar ja, scoren doet Sidney niet aan en de bal gaat centimeters naast de paal. Sidney heeft gewoon liever de assist en dat ging hij laten zien.
Na rust kwamen we met z’n alle vastberaden de kleedkamer uit om zo snel mogelijk de 1-0 te maken, omdat het anders nog wel eens lastig kon worden. We begonnen meteen fel en dat werd beloond. Sidney heeft de bal aan de rand van de 16 en geeft voor. De voorzet leek net te scherp te zijn maar Jeffrey springt met een tackle naar de bal toe en tikt hem binnen: 1-0!!! . Wat een opluchting, maar we waren er nog niet. Veel kansen kreeg VV Smitshoek niet meer, wij waren de bovenliggende partij en de vraag was alleen nog wanneer en wie de 2-0 ging maken.
Onze topscoorder Tjerk van Dijk kreeg nog een kans, maar vandaag was het hem niet gegund. En onze spits Sim Bleijenberg probeerde het ook nog, maar het geluk was niet aan zijn zijde. Kans na kans ging voorbij, maar uiteindelijk kwam die er toch. Jeffrey gaf de bal laag voor en Stef kon de bal zo binnentikken, en dat deed hij ook: 2-0!!! De grens vlagde nog voor buitenspel, maar de scheidsrechter had goed gezien dat dat niet het geval was. Daarna hebben we de wedstrijd rustig uitgespeeld en klonk het fluitsignaal dat de wedstrijd was geëindigd.
Na een welverdiende overwinning was het kampioenschap eigenlijk wel zeker en kon het feesten beginnen. Barendrecht had wel gewonnen dus we moesten er wel nog even voor zorgen dat we maandag niet met 9-0 verloren. Dat gebeurde ook niet. Ondanks dat we het onszelf nog even onnodig moeilijk maakte kwam FC Binnenmaas niet in de buurt van de 9-0 en wonnen wij de wedstrijd met 2-3. We hadden het dus terecht alvast goed gevierd.
Namens alle spelers van JO19-2 willen wij iedereen bedanken die ons gesteund en geholpen heeft het kampioenschap te bereiken. In het speciaal willen we onze trainer Patrick Schijf bedanken, die er gewoon elke week weer stond om ons te begeleiden, ook als het wat minder goed ging.
Pat bedankt!!!
