Geschreven door Dennis de Reus
Fantastisch is het om te zien hoe een groep van 18 individuen zichzelf vermaakt op voetballoze dagen… het kan alleen maar neerkomen op gissen,totdat iedereen weer aanwezig is op de afgesproken tijd. Gesierd door een dusdanig teleurstellend leven, dat een bordje als “Het is er weer weer voor,Gerda’s erwtensoep”,de innerlijke zielen doet verblijden. En juist wanneer je bedenkt dat je daadwerkelijk niets gemeen hebt met de huidige omgeving, blijkt dat er al 3 gezamenlijk hebben mogen genieten van een griepje en ook jij je op het randje van fit begeeft.
Er wordt gelachen omdat Erwin een wat groot uitgevallen, donkere zonnebril op heeft..uit sympathie voor Rocket Ronnie.
Rudy leunt wat op de vensterbank terwijl hij waarschijnlijk een wombat ziet met een witte BlackBerry, gehuld in een galajurk waar een parelketting zich op laat rusten,die aan hem vraagt tot hoe laat de vd Ven open is….op het hetzelfde moment vraagt hij zich af waarom de flohilbank verplaatst is.
Rudy zijn belevingswereld is een mysterie die nieuwsgierigheid wekt,gepaard met verbroedering…en het is prima.
Van der Mark maakt vanaf de achtergrond een geluid dat overeenkomt met een walrus die voor het eerst zijn eigen stem hoort. Maarten zegt dat we naar DBGC moeten,waarop Kevin “ok” probeert te verwoorden. Een band die op het veld zeker is terug te zien.
Dan komt daar vanuit ieder zijn blinde vlek, een speedmarsend peloton aangewandeld.. althans zo klinkt het. Maar al snel blijkt dat het de robotknie van Kjeld te zijn die begeleid wordt door een paar hippe stappers voor in gebieden die onder water staan. Iedereen neemt een pose aan, waarmee Brudy door het leven gaat… kijkend alsof wij horen dat Kelly de scooter verkocht heeft, terwijl er in de 
hoek een kat zit te likke baarden tijdens het poepen. Zonder dat er een woord verbruikt wordt aan deze situatie, voelt Kjeld zich geroepen uitleg te bieden over zijn opvallende voetomhulsels.
“Het is begonnen met een intense depressie, maar wel een knusse.. achteraf was het een gezellige depressie. Ik kon niets meer met mijn knie, niet meer fatsoenlijk tv kijken, niet meer traplopen en geen avondje Arcadehal om mijn favoriete racespelletjes af te werken op de fictieve motor. Het leven ziet er niet rooskleurig uit wanneer je minder mobiel bent en vooral omdat je weet dat je na je herstel eenvoudig dezelfde misstap zou kunnen begaan. Maar ik ben een optimist die zelfs een verroeste Suzuki Jimmy een warm onderkomen wenst en bepaal graag voor Marielle dat ook zij hier de lol van inziet. Ook viel mij op dat, na het Leen Walenboer incident, het natuurbezoekers centrum ook wel een mentale regenboog aan fijne gedachten kon gebruiken.”
En ook Kjeld werd onderworpen aan de gedachte dat de gehele wereldbevolking wacht op het moment dat er iemand opstaat en de taak op zijn schouders neemt, hoe klein deze ook mocht zijn, de gedachten in Numansdorp krijgen vrij snel een grootheidswaanzin wanneer er iets te doen, in het verschiet licht.
En de bezige bij die hij is, uitte zich in een nog nooit eerder vertoonde safaritour langs de weelde van Numansdorp… het hondenbos, de Zomp, het verlaten buitenzwembad en natuurlijk de plaats waar 
ooit de zwakbegaafde kapper Leen zich een onderkomen verschafte. Uiteraard wordt dit spectaculaire uitje vergeven vanuit de Suzuki Jimmy, die ik Kjeld louter voor dit stukje aansmeer. En als klap op de vuurpijl wordt er afgesloten met een overheerlijk bakje koffie met een rozijnen cakeje bij de Total, waarna u een pornodvdtje naar keuze onder de balie vandaan mag halen.
“Maar je kunt ook prima iemand nat maken door in een plas te stampen met deze schoenen, ik denk graag vooruit bij iedere aankoop. Het zal even wennen zijn voor de boys, maar dat waren al hun moeders ook voor mij.”
Aldus een Kjeld die op ieder geintje een serieuze impressie paraat heeft staan.
En ik kan alleen maar glimlachen bij het beeld dat de realiteit binnen 5 minuten veranderd kan zijn… Iedereen heeft iets gemeen met iedereen, het oneens zijn.
En de karavaan der ervaring trok in al zijn verbondenheid richting het Flakkeese…Oude Tonge. Zoals het dorp vernoemd is naar een oude bende, gruizige bejaarden die iedere voorbijganger oraal plezierden tot het schrale aan toe… Maar dan moest je uiteindelijk wel je 50 cent geven waardoor je dan geen karretje had bij de AH.
Iedereen vond zijn entree bij DBGC in groepjes, want er was wat vertraging ontstaan bij het stempelen van de paspoorten. Maar na wat onderhandse uien bij checkpoint Haringvlietbrug, mocht de doorgang spoedig verlopen. Bij het betreden van het veld bleek al snel dat de goden, Oude Tonge als hun persoonlijk urinoir hadden gezien na een avondje stappen in de Q-BASELIEK. Het beloofde een glijpartij te worden van jewelste, maar dat weerhield de boys er niet van de 0-1 op het scorebord 
te zetten… ook hier werden uien voor gebruikt, stand 0-ui.
Maar boer Gerrit had de ui nog niet opgehangen of een hoge bal van DBGC resulteerde in een gelijke stand..ui-ui.
Vlak voor rust weet DBGC er op belachelijke wijze 2uien-ui van te maken en een wedstrijd volgt met valpartijen, ontketend door Kjeld, die iedereen zijn concentratie onderbreekt om de spelers te wijzen op de grip van zijn nieuwe schoenen. Genadeloos afgedroogd met 4uien-2uien, waarbij Maarten tegen het eind, de tegenstander toeliet om tegen zijn hoofd aan te lopen en de tegenstander liep van het veld met een brede grijns, om daarna met alle plezier zijn paasei te laten hechten.
Normaal sluit ik af door iedereen negers te noemen, omdat een deel van mij nu eenmaal iets verder naar rechts hangt… Deze week wil ik echter 2 jongens vanaf dit podium heel veel succes wensen met hun herstel.
Kjeld,ik hoop dat de knie weer als de oude wordt, met hetzelfde balgevoel en dat wij volgend seizoen weer mogen genieten van jouw aanwezigheid op het veld.
Ron.. geprezen zijt jou unieke gevoel voor humor die zelfs gedeeltelijke blindheid verslaat. In een geval als de jouwe is er maar 1 optie en laat dat nu 1 van de mooiste eigenschappen zijn in je persoonlijkheid. De nuchterheid waarmee we jou in het ziekenhuis zagen liggen en vervolgens mochten aanschouwen afgelopen Zaterdag in levenden lijve. Iedereen met een depressie of bewust miserabel zijn.. zelfs conflict gebieden zouden jou moeten aanbidden. Ook hebben wij op tv mogen 
zien dat jij en Sabine geen andere mogelijkheid hadden dan elkaar tegenkomen… er is hoop uit te putten om te zien hoe erg jullie bij elkaar passen,dus uiteraard chapeau ook aan Sabine.
Boys nogmaals, succes met jullie herstel!
Doei negers
