Dit seizoen hadden we Gerard Bouwer als grensrechter bij de D1. Gerard was niet alleen een zeer neutrale grensjager (..) maar ook een verlengstuk van de coach. Gerard coachte soms gedreven mee. Vaak was dit nuttige coaching, maar soms ook lekker ongeremd iemand wakker schuddend. Gerard is nogal van de gestampte pot. Mouwen opstropen en bikkelen staan hoog in zijn vaandel. Iets wat je dan ook vaak bij zijn zoon, Tomas, terugzag in zijn spel. De bekende appel en zijn boom….
Omdat Gerard zo neutraal mogelijk vlagde, maakte hij soms ook veel vrienden langs de zijlijn. Moeders van de tegenpartij die het niet konden laten met hem te flirten als hij weer eens terecht voor buitenspel vlagde. Of vaders van de tegenpartij die hem complimenteerden met zijn arendsogen. Ja, Gerard heeft zijn vriendenkring dit seizoen lekker uitgebreid.
Maar Gerard stond er in weer en wind en nooit met een greintje tegenzin. Als hij een keer niet aanwezig kon zijn regelde hij keurig vervanging zodat ondergetekende daar niet zelf achteraan hoefde.
Gerard, ouwe grensjager, bedankt voor je inzet en voor je humor!!
