MAATREGELEN COVID-19

Lees welke maatregelen NSVV neemt (laatste versie: 23-08-2021)

Smitscorner 4 – NSVV 4

Geschreven door Dennis de Reus – Als een Scandinavische winter verbleven geselecteerde residenties(dat zijn woningen Nellie) in Numansdorp, in dagen die niet het volledige licht mochten aanschouwen. Wat ook aangetrokken werd, het was altijd net te koud. Er mocht een Blackie bij de IKEA gespot worden die nattigheid voelde bij droog weer. Hij was verdronken in gedachten terwijl hij energie vond in de euro hotdogs die hij op de automatische piloot, sensueel naar binnen zat te beuken.
Zijn sjaaltje bij iedere hap strakker maar zijn gedachten zo open als een barende mossel(dat is ter vervanging van het lichaamsdeel, Nellie). De column van afgelopen week had er ingehakt als een mes van de Albert Heijn in het beste vlees op aarde, het kwam niet binnen maar had toch voor beurse plekken gezorgd.  Remon, waarvan niemand precies de dagindeling weet te achterhalen, had zijn fiets gepakt. (Dat betekent dat hij de fiets heeft gepakt Nellie, zijn fiets) Zijn fiets met een onaangetaste, oranje fluoriserende vlag op de bagagedrager en een nepsirene voor wanneer het bijna donker was en hij het verkeer moest vermijden om op tijd thuis te zijn. Zijn fiets die doet, wat wandelen deed voor filosofen. Zijn helm hield zijn schedel in een wurggreep, strak, zodat de gedachten binnenshuis bleven en desnoods gerelativeerd(dat is hetzelfde als een magnetronmaaltijd kopen ipv de ingrediënten Nellie)
konden worden. Wanneer Remon het even niet wist, stapte hij op zijn fiets om duidelijk zichtbaar en met de broek in de sokken ter preventie van het smeergeweld, de Schuringsedijk af te struimen, gelegen in Schuriname. Of hij nu blij is met deze publiciteit of niet, vertellen doe ik het toch.

In tegenstelling tot Helmer, die nagenoeg naakt gesignaleerd was op het schaakbord in de haven en de goden aanbiddend om genade voor het team smeekte. ..op zijn knieën met ontblote anus gericht op het Oosten(waar de wijzen vandaan kwamen Nellie), deed Remon het anders. Reempie laadde zijn fiets vol met Roosvice en Cassave kroepoek, omdat hij bij aanvang van zijn onderneming nimmer wist hoe lang zijn reis ging duren. Het heeft in het verleden 1 dag geduurd, maar hij is ook weleens met een ferme winterbaard wedergekeerd. Zijn tocht betrof het einde van de Schuringsedijk uit fietsen, om te eindigen in de gewassen van de Klem. Een barre tocht zou volgen over de 1,2 km lange dijk in middelmatige temperaturen die van minimale invloed waren op de geleverde prestatie. Je zou kunnen zeggen dat hij, niet eens beseffend dat hij het woord moeite een functie had gegeven, vrijwel met dezelfde ademhaling aankwam op de Klem. Zijn fiets verstopte hij in het struikgewas en liet zich in een regenjas, rijk aan Roosvice en Cassave kroepoek, van de dijk af naar beneden glijden. Na een wandeling van zo’n 2 minuten door bebost gebied en vooral als hoofdactiviteit het vertrappen van een spruitenveld, kwam hij aan op een soort verlichte binnenplaats. Verlicht door onaangetaste verlatenheid(onaangetast is hier gerefereerd aan maagdelijkheid,dat het nog iedere richting kan inslaan,het licht op door mogelijkheden Nellie) en een drietal fakkels die opgesteld waren in een kerstboomformatie. Remon liep naar het midden van de binnenplaats en voelde zijn koontjes oplichten door de warmte van het vuur. Wat hij zag was voor hem niet nieuw, maar voor jullie wel, daarom zal ik het nu proberen te vertellen naar waarheid. In het midden van de binnenplaats lag een miniscuul hoopje regenjas, het leek achtergelaten door het laatste bezoek. Maar wanneer men langszij kwam lopen en het licht van de fakkels de inhoud beving, onstond de glinstering van wat ogen zouden kunnen zijn, omringd door een veerachtige structuur. De aantocht van Remon deed de veren schudden als waarschuwing en het neergebogen hoopje ellende kwam tot leven.
“Uhm kwek, Hai Reempie, wat leuk!”
“Hai Eugene de Gans, ik vind het ook superleuk.”
“Wat brengt je hier in deze misere waar ik mijn gasten ontvang?”
“Ik heb een dillema.”
“Aah daar ben ik dol op, keileuk!”
“Het gaat over het 4e, zoals je weet zijn de resultaten de laatste tijd verre van de vermelding waard en hoewel Dennis op genieuze wijze het team heeft weten op te beuren, denk ik persoonlijk dat er meer nodig is.”
“Ik snap je Reempie, ik heb al een aantal weken hartenzeer van de resultaten en de wijde broekjes.”
“Kuiken Karel, haal het glazen ei.”
“Tot uw dienst meneer.”
Karel was de rechterhand van Eugene, zowel op het veld als in de slaapkamer, en kwam binnen enkele minuten met een gigantisch ei aan die op houten wieltjes werd vervoerd. Het ei was gewikkeld in een gigantisch doek die na het verwijderen ervan, heel de binnenplaats bedekte en zijn licht ontnam.
Een kring werd gevormd en Eugene wreef met zijn beide pootjes aan de onderkant van het glazen ei Die het deed opgloeien tot aan de rand. “Glazen ei, oh glazen ei, laat euforie wederkeren in ons gestel en elftal, maar vergeef ons onze stupiditeit en schotel het ons voor zonder lepel.” (Zonder lepel betekent dus dat wij wel de voorzet krijgen, maar de bal nog in de lucht is om ingekopt te worden Nellie)

Een explosie volgde zo hard als een weigerende sishing cracker, omhuld door de flits vergelijkbaar met een sterretje van de Intratuin. Het drietal kroop naar voren om goed te kunnen bekijken wat het glazen ei hun toonde. Het was een beeld van een jongeman in een witte jas die aan het jongleren was met luiers. Luiers afgevuld met ontlasting en stond daar en public de vrouwtjes mee te imponeren, de geur negerend. “Ik weet genoeg Eugene, ik ken deze jongen.” Eugene reageerde niet, want hij had nog niet gegeten en was in slaap gevallen door het bl gebrek aan energie. Remon blies de fakkels uit en gaf Eugene een welterusten kusje op zijn voorhoofd, om zo snel mogelijk weer terug te keren naar het dorp. Eenmaal thuis en deze keer wel in forse ademnood, belt Reempie naar Borrel.
“Met Erwin..”
“Hai Erwin met Reempie.”
“Pfff kom op hoor, het is bijna half 12 ‘s avonds, ik kom echt niet meer naar je huis voor de propeller les hoor.”
“Dat is jammer, maar daar bel ik niet voor, ik weet hoe we het 4e kunnen redden..”
De stilte breekt aan en Erwin is klaar met slikken. ..
“Hoe..hoe dan?”
“We nemen Mark Ritmeister erbij, half Duits dus 90 minuten lang onzekerheid voor de tegenstander en hij heeft een verzorgend karakter, dus hij kan iedere week wassen!”
“Verdorie, je hebt gelijk, ik ga hem gelijk bellen!”
“Prima, ik gooi alvast de persberichten eruit!”

En zo het geschiedde, Mark wist natuurlijk niet hoe snel hij zich moest voegen bij deze opkomende topklasser. Dus met gedoseerde trots mag ik het eindelijk melden: Mark Ritmeister zal per direct de net niet selectie komen versterken als enige Nederlander met Beri Beri en kortademigheid bij een temperatuur van boven de 12 graden. De woorden die ik in Maarten meegaf zijn bij deze ook voor jou..Wees welkom in dit besloten gezelschap, je leven zal nooit meer hetzelfde zijn.

Positieviteit alom dus de afgelopen weken bij het 4e, maar nog geen kroon in de vorm van 3 punten.
Daar zou vanzelfsprekend verandering in moeten komen na deze boost, maar makkelijk werd het niet tegen een gedreven Smitshoek dat de 4e plaats bezet. De net niet selectie moest wederom met een schaarse selectie aantreden, maar niemand dreigde zich te laten kennen en met de messen geslepen werd er op de defensie van Smitshoek gebeukt. Hoezeer we het ook probeerde, het voegde de daad bij het woord…alles lukte net niet en uiteraard bij Smitshoek ging alles van een leien dakje en verzilverde dat met een doelpunt.

Toen brak de 2e helft aan en de hemel brak open, speciaal voor ons. De energie werd gevonden die ons de afgelopen weken was gegeven en er werd gevoetbald, er werd gewoon gevoetbald.
Dennis oogde ietwat onzeker op de linksback positie, maar maakte dat ruimschoots goed door een prachtige show weg te geven waar Michael Flatley nog een puntje aan kan zuigen. Hij gleed wel 223 keer uit, maar iedere keer gelijk weer combat ready. Ik vind het jammer om te melden, maar Jafeth scoorde de 1-1, dat vind ik echt leuk..en door.  De bal beland aan de rechterkant bij Maarten, die gelukkig zijn zinnen kon zetten op een fatsoenlijke aanname. Hij schat binnen luttele seconden de situatie in en wat je van iemand met zo’n handelingssnelheid mag verwachten, gebeurd…met gevoel stift hij de bal achter de verdediging van Smitshoek en het is Souli die de bal oppikt om af te leggen op Rudy. Het wonder is geschied, NSVV4 draait weer voorwaarts mee in de middenmoot door de 1-2 van Brudy. “Ik moest wel een traantje weg pinken.Je bent natuurlijk vanaf dag 1 keihard met zo’n nieuwe transfer aan het werk en hoewel Maarten aan het begin een attitude deelde met Balotelli, ben ik blij dat Maarten nu beseft waar hij voetbalt en wat het spelen in dit shirt betekent. “, aldus een apetrotse Rocket Ronnie die achter de coulissen druk bezig is met zijn herstel.

Nu op naar de afslachting van Piershil boyss,

PS: Nellie heeft bij mij een klacht ingediend over het onbegrip van bepaalde tekstdelen, vandaar dat ik haar wens om mijn creativiteit te vereenvoudigen, graag inwillig door persoonlijke uitleg.
Want zij heeft het natuurlijk veel te druk met mooi zijn terwijl zij badend in een weelde van druiven en mannenharten, een opera neuriet.

Later Negers

 

Tip voor Nellie: http://www.vandale.nl

DEEL DIT ITEM

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer nieuws