Dan toch maar vlak voordat de vakanties beginnen op de valreep van de voorzitter nog een column. In de voorgaande maanden was er behalve de Corona perikelen weinig nieuws te melden om een leeswaardige Van de Voorzitter te kunnen schrijven. De impact van de Corona perikelen moest natuurlijk zo actueel mogelijk gecommuniceerd worden en dat hebben we zoveel mogelijk via de website gedaan en daar is mijn rubriek minder geschikt voor. Wel hebben we in april om met de leden in contact te blijven gesproken artikelen van de bestuursleden op onze website geplaatst. Daarna hebben we de maanden mei en juni maar overgeslagen en dan nu op de valreep nog een afsluiting van het seizoen met..
Ik heb het nagerekend en de competitie is 16 weken voortijdig beëindigd en dat betekende dan ook 16 voetballoze zaterdagen. In het begin was er bij mij het gevoel, dat het wel eens lekker was, dat het dagelijks leven even een paar tandjes in een lagere versnelling werd geschakeld. Maar dat lekkere gevoel ging na een aantal weken toch over in de gedachte: “als het maar niet te lang duurt”. Het duurde echter lang, alle sportmanifestaties werden afgelast en de sportzomer 2020 ging in rook op. Het gemis naar het echte zaterdagmiddag voetbal werd daardoor steeds groter. Een aantal keren moest ik in het weekend even op de voetbal zijn en dan voelde zo’n leeg sportcomplex erg onwerkelijk aan en gaf het een nostalgisch gevoel met een verlangen, dat het allemaal maar weer snel mag beginnen.
Door het voetballoze tijdperk van 16 weken zijn er naast het voetbal ook veel zaken onopgemerkt voorbijgegaan. De gehele activiteitenkalender met de vrijwilligersavond als 1e geschrapte evenement is volledig on hold gezet en als laatste activiteit hebben we ook het jeugdkamp in juni moeten annuleren. Ook is er geruisloos afscheid genomen van ons trainersduo Bas Snel en Ton Havelaar. Een aantal jaren erg gezichtsbepalend binnen NSVV en ook succesvol en nu hebben ze met de stille trom hun trainerschap bij NSVV moeten beëindigen. Ook in de spelersgroep van de A-selectie is er ook in stille afscheid genomen van spelers, die jarenlang mede het gezicht van het 1e elftal hebben gegeven: Richard Bras en Kelvin v/d Giessen. Met name Kelvin was toch jarenlang voor de buitenwacht een van de boegbeelden van ons elftal. Hij moet zich meer gaan richten op zijn maatschappelijke carrière en dat was in combinatie met zijn gezin en het voetbal niet langer met elkaar te combineren. Kelvin baalde daar misschien nog wel het meeste van, maar ik denk ook wel, dat het voor hem de beste keuze is. Ik ga niet iedereen hier noemen, maar ook in onze vrijwilligersgroep hebben enkele vrijwilligers te kennen gegeven, dat ze het wat rustiger aan willen gaan doen. Menno van Oort is daarvan een sprekend voorbeeld, die na jaren van trouw vrijwilligerswerk meer tijd wil hebben voor zijn familie. Binnen het bestuur hebben we nog geen definitieve plannen gemaakt. Maar omdat ook de familiedag, waarin normaliter ook het afscheid van trainers, voetballers en vrijwilligers een van de vaste onderdelen is, niet door kan gaan, zijn we wel aan het nadenken over een “welcome back party”. Hierbij zal ongetwijfeld tijd worden ingeruimd om afscheid te nemen van een aantal personen. Maar let wel: ook na de zomer is het nog niet “het oude” normaal in de kantine en zullen we rekening moeten houden met het (hopelijk tijdelijk) nieuwe normaal en proberen binnen deze regels activiteiten te organiseren.
In de Corona periode zonder voetbal hebben we ook helaas afscheid moeten nemen van onze zeer betrokken clubleden Jaap van der Jagt en Faas Langerak. Zij zijn er in het begin van het nieuwe seizoen niet meer bij en dat zal een groot gemis zijn. Jaap van der Jagt noem ik, omdat zijn overlijden wel net voor de Corona uitbraak was, maar de herdenking op zaterdagmiddag helaas niet door kon gaan, omdat op deze middag voor de 1e keer het voetbal vanwege de Corona werd afgelast. Van Faas hebben we wel in “corona stijl” afscheid kunnen nemen door een erehaag te vormen bij het voetbalveld, toen hij met de rouwstoet nog een keer langs het door hem zo geliefde sportcomplex reed. Ik krijg er nog kippenvel van, want op onze oproep (wat eigenlijk bleek later niet helemaal volgens de regels was) kwamen maar liefst naar onze inschatting 350 leden in NSVV-kleren op af.
Hoe gek het ook klinkt, maar echt stil is het nu ook weer niet geweest. Er was geen voetbal en ook de kantine was gesloten, maar tijdens deze periode gingen een aantal zaken toch gewoon door en ik denk dat het goed is om dat toch ook maar eens te benoemen.
Op de 1e plaats is dat het groot onderhoud, dat al gedurende een aantal weken door een trouw groepje vrijwilligers wordt uitgevoerd. Het clubgebouw is van buiten en binnen grondig onderhanden genomen en dat was na 7 jaar ook wel weer eens een keer nodig. Het zomeronderhoud van de velden is versneld opgepakt, zodat we na de zomerstop er weer eerder gebruik van kunnen maken. Alleen de velden 3 en 4 worden door de droge periodes, die ons klimaat steeds meer gaat kenmerken, steeds slechter. Het heeft ons als bestuur moeten doen besluiten om beregening aan te brengen op deze velden. Dat was in deze financieel moeilijke Coronatijd geen makkelijke beslissing, omdat het om een omvangrijke investering gaat. Maar met hulp ven enkele sponsors hebben we deze beslissing toch genomen, omdat het de bespeelbaarheid van deze velden met sprongen vooruit laat gaan. Daarnaast was er ook nog de driejarige roulatie van onze sportkleding voor onze meeste elftallen. Dit is in meerdere opzichten een behoorlijke klus, omdat het gepast moet worden en afgestemd moet worden op de elftallen, maar ook omdat de sponsoring voor al deze elftallen weer voor een drietal jaren geregeld moet worden. Ik vind het echt mooi/ fantastisch, dat met dank aan onze sponsorcommissie wij in deze Coronatijd erin geslaagd zijn om voor al onze elftallen een driejarig (!!!) sponsorcontract af te sluiten. Het is voor NSVV heel erg goed, dat de sponsors het belang van onze vereniging voor de lokale gemeenschap herkennen en dat belonen met hun verbinding als sponsor.
Daarnaast zijn er natuurlijk ook nog de jaarlijkse voorbereidingen op het nieuwe seizoen met de indeling van de nieuwe elftallen voor jeugd. Menig leider/ Trainer/ TC lid ziet hier tegenop als een berg, omdat je het nooit goed doet. Ook dit jaar waren er weer de nodige discussies, waarbij de gesprekken soms een heel vervelende ondertoon kregen. Daarnaast beperken gerenommeerde amateurclubs hun zoektocht naar talenten al lang niet meer tot alleen potentiele 1e elftalspelers. Ook in de jeugd worden spelers al gepolst of ze op een hoger niveau bij een andere vereniging willen komen spelen. Het moet niet gekker worden. Leuk is wel om te vermelden, dat JO17-1 volgend jaar gaat uitkomen in de 4e divisie. Zo hoog zijn onze ambities nog nooit gegaan. Als het elftal in deze afdeling succesvol zal zijn, is de beer los en staan er volgend jaar nog meer scouts aan onze poorten. Dat is de schaduwkant van succes.
Dan waren er natuurlijk ook nog de trainingen, die hervat mochten worden. Eerst voor de jeugd, daarna voor de oudere jeugd en de senioren, maar voor die groep wel in acht name van de 1.5 meter afstand. Naar mijn mening is deze regel in de praktijk bijna niet uitvoerbaar. Maar goed dat we dat inmiddels achter ons hebben. Er waren nog veel meer beperkende regels: hygiëne door handen te wassen, geen ouders/toeschouwers op het complex, geen gebruik van kleedkamers en zo meer. Om het geheel in goede banen te leiden, hebben we als bestuur besloten om iedere avond met 2 personen toezicht te houden en om alles goed te coördineren. Al snel werd binnen de vereniging dit de Coronapolitie genoemd. Dit heeft iedere trainingsavond plaatsgevonden tot en met donderdag 2 juli en iedere avond zijn er vrijwilligers geweest om dit in goede banen te leiden. Van de trainingen (vooral bij de jeugd) is heel veel gebruik gemaakt en voldeed echt aan de wens van onze leden. Het voldeed ook aan de wens van de vereniging omdat er zo weer wat leven in de brouwerij kwam op ons sportcomplex. Wat mij echt is tegengevallen en dat moet mij echt even van het hart, is de participatie van de ouders bij de begeleiding. Ondanks enkele oproepen via app’s en website bleef er slechts een kleine groep aan bestuursleden, vrijwilligers en vooruit enkele ouders (waarvoor dank) over, om deze taak op zich te willen nemen. Nu kan iedereen wel roepen, dat het voor de kinderen zo belangrijk is, dat ze weer met leeftijdsgenoten in contact komen en dat het goed is als ze bewegen. Maar als er dan om ondersteuning wordt gevraagd zijn de meeste ouders niet thuis en komt het weer neer op dezelfde vrijwilligers, die ook vader en moeder zijn en het maar weer invullen omdat ze het nut en noodzaak ervan zien. Op deze wijze waren we geen NSVV zijn we met z’n allen en dat vond ik spijtig om dat te constateren.
Als bestuur zijn we zodoende de gehele Coronatijd eigenlijk bezig geweest om ons voortdurend aan te passen aan de gewijzigde omstandigheden, met de voorbereiding van het nieuwe seizoen en om financieel de vinger aan de pols te houden. Natuurlijk was de intensiteit lang niet zo groot en was de donderdagavond niet alleen een vergaderavond maar ook een moment om elkaar te ontmoeten, maar bestuurlijk bleef ook de noodzaak aanwezig om de vereniging door deze moeilijke tijd heen te loodsen. Normaliter begint na het familiefeest de zomerstop, die gemiddeld zo’n 6 weken duurt. Nu hebben we op 13 juli nog een reguliere bestuursvergadering en start het nieuwe seizoen al weer op 1 augustus met de voorbereiding van de standaardelftallen. Feitelijk een erg paradoxale situatie.
Maar ook nu weet je gewoonweg nog niet wat het nieuwe seizoen ons gaat brengen. De Corona pandemie is wereldwijd verre van onder controle en wat zijn hiervan de gevolgen voor ons land en welke maatregelen gaat onze regering dan nemen? Dit zou weer een behoorlijke impact kunnen hebben op de sportbeoefening. Daarnaast gaat op 1 augustus de kantine (waarschijnlijk) weer stapsgewijs open, althans dat is de planning. Hiervoor moet in overleg met de kantinecommissie nog de nodige maatregelen voor worden genomen. Dat het in augustus weer helemaal normaal zal zijn is een illusie. Hoe we het precies gaan regelen zal de komende weken wel blijken.
Maar laat ik positief afsluiten. Op 1 augustus beginnen onze selecties weer aan het nieuwe seizoen. Met bijna een volledige nieuwe technische staf voor het 1e elftal en nieuwe trainers voor het 2e en 3e elftal. Ook zijn er weer enkele nieuwe spelers, die inmiddels via de website aan ons zijn voorgesteld. Als ik dit schrijf, krijg ik echt zin in het nieuwe seizoen. Maar dan wel weer met echte wedstrijden en na afloop het sociale samenzijn in kleedkamers en de kantine. Daar krijg ik positieve kriebels van. Maar eerst nog enkele weken zonder roering en activiteiten genieten van de hopelijk zonnige zomer.
Tot het nieuwe seizoen.
Arie Kruithof
