Dit is alweer de laatste column van 2019. Voordat we de feestmaand ingaan wil ik jullie nog op de hoogte brengen van het wel en wee binnen onze vereniging. Daar is deze column voor bedoeld, maar uit reacties merk ik, dat de column ook nogal door wat mensen buiten onze vereniging wordt gelezen. Op zich vind ik dat wel leuk en zolang ik het gevoel heb, dat mijn column regelmatig wordt gelezen, geeft het mij ook inspiratie om hier mee door te gaan. Helaas heeft het ook wel negatieve kanten en dan doel ik op het krantenartikel, dat op vrijdag 29 november in het AD verscheen. Jeroen en ik hebben daaraan meegewerkt, omdat het artikel zou gaan over dat NSVV midden in de lokale samenleving wil staan. Helaas ging het in onze ogen te veel over de voetbalschool, alsof wij deze discussie via de krant zouden willen voeren. Van de inhoud van het artikel had ik geen goed gevoel. Er staan geen onwaarheden in, maar het rakelt een discussie op, die ik liever binnen NSVV wil voeren. We draaien het niet meer terug, maar ik wilde het toch even gezegd euh… geschreven hebben.
Iets wat mij ook dwars zit, is de EHBO fiets, die tijdens de WirWar is meegenomen en die na wat speurwerk bij een bushalte is teruggevonden. De EHBO-fiets was pas door een sponsor op verzoek van de EHBO-ers binnen NSVV ter beschikking gesteld. Deze fiets is nodig omdat het nogal wat loop en sleepwerk kost als er een blessure is op de velden 3, 4 of 5. Omdat zij dat al jaren belangeloos voor de vereniging doen en het ook niet alleen door NSVV, maar ook bezoekende clubs wordt gewaardeerd hadden we het er graag voor over om deze fiets ter beschikking te stellen. Maar na afloop van de Wir War feest vond iemand het nodig om deze fiets mee te nemen en niet terug te brengen en wordt het ook anoniem gehouden, wie deze fiets meegenomen heeft. Als een dag later de “dader ”zich gemeld had en de schade op zich had genomen, had ik erom kunnen lachen. Zoiets gebeurt en daar moet je dan ook niet te moeilijk over doen. Maar het kan in onze ogen niet, dat niemand gezien heeft dat de fiets werd meegenomen en de dader dus lekker anoniem wordt gehouden. Juist dat stoort ons echt. Praktijk is dat wij zelf de fiets weer moesten gaan zoeken, ophalen, naar de fietsenmaker brengen en opdraaien voor de rekening van de reparatie. Dat vind ik echt klote en het zou echt NSVV waardig zijn als de fietsmeenemer zich meldt of zijn naam wordt doorgeven. Het gaat mij nog niet zozeer om de kosten als wel om het gevoel. Ik hoop, dat mijn oproep nog tot wat reacties gaat leiden.
In de afgelopen weken werd het Nederlandse voetbal wereldnieuws door de racistische spreekkoren tijdens de wedstrijd Den Bosch – Excelsior. Een week erna werd er in het profvoetbal door het stilleggen van de wedstrijd uiting gegeven aan de enorme afkeer van deze racistische spreekkoren. Tijdens de meeste wedstrijden in het amateurvoetbal werd deze actie niet overgenomen. Ook bij NSVV is er geen aandacht aanbesteed en daar kreeg ik toch enkele vragen over, waarom wij het initiatief van de profs niet hebben overgenomen. Op de 1e plaats is er door de KNVB geen actie gecoördineerd voor het amateurvoetbal. Ook scheidsrechters hadden schijnbaar niet dezelfde instructie, zodat sommige scheidsrechters wel en andere scheidsrechters niet actief de actie uit het profvoetbal ondersteunde. Anderzijds kun je als voetbalclub je daarachter niet verschuilen en ben je in de 1e plaats zelf verantwoordelijk of je de actie uit het profvoetbal overneemt. Wij hebben dat als NSVV niet gedaan en bij ons is het ook geen issue geweest om deze actie mee te doen. Deze laatste zin verdient wel enige nadere toelichting. Vooropgesteld natuurlijk veroordelen wij als NSVV de racistische spreekkoren van een stel randdebielen uit Den Bosch. Maar anderzijds kun je ook de vraag stellen of het voetbal meer racistisch is dan in andere geledingen van onze maatschappij? Persoonlijk denk ik, dat de voetbalwereld juist meer is ingesteld op onze multiculturele samenleving, dan in andere onderdelen van onze maatschappij. Zo denk ik, dat in het bedrijfsleven de gelijkheid van rassen aanzienlijk minder is dan in het voetbal. Ook bij NSVV voetballen inmiddels een redelijk
aantal donkere jongens. In mijn voorzitterschap ben ik nog nooit door een van deze spelers aangesproken, dat zij binnen NSVV gediscrimineerd zouden worden. Dat staat natuurlijk los van het feit, dat wij de aanwezige toeschouwers niet altijd in de hand hebben en er wel eens wat geroepen zal worden (NSVV – Papendrecht even terug in de herinnering). Binnen NSVV is wel de afspraak, dat wij daar altijd hard tegen zullen optreden. Maar ik denk echt, dat binnen het voetbal de verschillende culturen in het algemeen goed samengaan en dat we op moeten passen, dat we in een verderfelijke zwarte pietendiscussie terechtkomen. Een actie, die door onze gehele maatschappij gedragen zou worden, had bij mij op meer steun kunnen rekenen en niet weer het voetbal voor een maatschappelijk probleem laten opdraaien.
In mijn vorige column had ik het erover, dat wij op 29 november onze jaarlijkse ledenvergadering zouden houden. Doordat wij niet goed op de activiteitenkalender hadden gekeken en de jaarcijfers niet eerder klaar waren, hebben wij deze vergadering moeten verplaatsen naar 8 januari as. Op de website is het hoe en waarom uitgebreid toegelicht, dus daarom ga ik er nu hier niet verder op in. De opmerking, dat wij in overtreding zijn met onze staturen is niet waar. In de statuten staat, dat wij ieder verslagjaar minimaal 1 keer moet vergaderen. Maar ons verslagjaar loopt niet van 1 januari tot 31 december, maar van 1 juli tot 30 juni, dus wij voldoen wel aan onze statutaire plicht. Voorkeur blijft echt om de ledenvergadering voor de jaarwisseling te houden, dus op dit punt beloven wij beterschap.
Wel wordt het in het nieuwe jaar na de feestdagen gelijk druk voor ons bestuur. Want voordat wij onze jaarlijkse ledenvergadering, houden wij op 4 januari onze jaarlijkse nieuwjaarsreceptie. Ik hoop, dat we daar weer veel van onze leden mogen verwelkomen. Maar zover is het nog niet. Eerst nog genieten van de december feestmaand en hopelijk zorgt ons 1e elftal in deze maand er nog voor, dat we met een gerust gevoel de winterstop in kunnen gaan.
Dus ik wens iedereen hele fijne feestdagen toe en hopelijk zien we elkaar nog voldoende op ons sportcomplex voordat de champagne gaat knallen.
Arie Kruithof
