De competitie is inmiddels aanbelandt in zijn beslissende fase, en wat voor een competitie is dit weer zeg…
Dit stukje schrijf ik net na de overwinning op Sparta AV. Met het kleinst mogelijke verschil werd deze wedstrijd op een fantastische wijze gewonnen. En als ik over fantastisch schrijf dan bedoel ik de teamprestatie. Als een team nimmer verzaakt, altijd op en top geconcentreerd is, men bereidt is tot het absolute gaatje te gaan en fouten voor elkaar hersteld! dan is er alles mogelijk. Dat hebben we gezien tegen Sparta, een ploeg die veel voetbalkwaliteiten en technische vaardigheden waarborgt maar NSVV buigt misschien een beetje maar is momenteel heel lastig te kraken. De laatste 10 competitie wedstrijden slechts 3 tegendoelpunten, 8 x winst en 2x een 0-0. Lijkt mooi maar je hebt er niets aan als erin die laatste 4 potten (want zolang duurt de competitie nog) niet doorpakt. De wederopstanding van ons 1e elftal is ingezet na een trainingskamp waarbij we naast pittige trainingen ook van de gelegenheid gebruik maakte om alles eens op een rijtje te zetten. Het liep niet in de laatste fase voor de winterstop en we hadden meer geblesseerde als fitte spelers. Een trainerswissel en weder aansluiting van een aantal steunpilaren in de selectie deden de rest. Zonder iemand tekort te willen doen wil ik 1 van die steunpilaren er eens uitlichten want diegene heeft nog een ‘clean sheet’ dit seizoen en dat kan geen toeval zijn. Zijn naam; Kjetil Mol. Linksback van ons eerste elftal en vorig seizoen vlak voor de nacompetitie op een ongelukkige manier in botsing gekomen met nota bene een medespeler. Dit koste hem een scheurtje in zijn kniebanden en een overrekking die hem meer dan 7 maanden aan de kant hield. Hij had zijn zinnen gezet op het trainingskamp en sloot eigenlijk moeiteloos weer aan, best bijzonder want normaal gesproken heb je daar echt wel een tijd voor nodig, zo niet Kjetil. Hij liep als een veldheer van meet af aan te voetballen en speelde zich direct weer in de basis om daar niet meer uit te gaan. Hij was degene die stoer riep; we verliezen niks meer dit jaar, hooguit 2 gelijke spellen. Tot op heden heeft hij gelijk maar dan moeten die laatste 4 wedstrijden worden gewonnen. Perkouw thuis, EBOH uit, SSS uit en ZBC ’97 thuis is het resterende programma. Voor de mannen was Sparta een soort laatste wedstrijd voor de finale ronde. Een nacompetitie duurt namelijk ook 4 wedstrijden dus zullen we dit ook zo benoemen? 4 wedstrijden waarbij we weer hetzelfde als boven beschreven moeten brengen en dan….. laten we het hopen! En we hopen ook dat we weer van jullie massale steun mogen genieten.
Tot volgende maand.
Casper Bleijenberg
