Van de Voorzitter – januari 2022

“Salomons beslissingen”

Vorige week attendeerde mijn zoon Sil mij erop, dat ik sinds eind november geen column meer had geschreven. Zijn waarneming was goed, maar ik zei ook tegen hem, dat een column wel inhoud moet hebben en je iets zinvols te zeggen moet hebben. Anders krijg je een column die mij heel veel hoofdbrekens en tijd kost om nog tot een enigszins zinvolle inhoud te komen. Terwijl de lezers er even kennis van nemen, het snel diagonaal tot zich nemen en tot de conclusie komen, dat er weinig nieuws onder de zon is. Na de start van het nieuwe jaar was er wel nieuws, maar ging ik toch een beetje zitten wachten op de persconferentie van het nieuwe kabinet. Natuurlijk met de hoop, dat men versoepeling zou aankondigen, waardoor onze vereniging weer echt opgestart kan worden. De persconferentie was er vorige week dinsdag met de gewenste versoepelingen en afgelopen zaterdag zijn de wedstrijden tegen “echte” tegenstanders weer begonnen. Nog met veel gedoe, maar daarover straks later meer.

Voordat de versoepelingen werden aangekondigd, was er al weer een hot item binnen de vereniging: de buitenlandse trainingskampen. Van vele kanten kregen wij als bestuur kritiek, dat we het hadden laten doorgaan. Dat mag natuurlijk en gelukkig heb ik telefonisch, per mail en in de kantine bij een aantal leden uitleg kunnen geven, waardoor er toch meer begrip was. Op anonieme berichten ga ik niet in, zeker als dat via speciaal daarvoor gemaakte anonieme e-mail adressen verstuurd wordt. Hoe zielig kan een mens zijn!!!

Maar er is toch behoefte bij mij en het bestuur om in deze Van de voorzitter een nadere toelichting aan jullie te geven. Het is september en het toen demissionaire kabinet heeft een persconferentie gegeven, dat de corona nagenoeg voorbij is en dat alles weer open kan. “Dansen met Janssen en meer van dit soort taal”. Niet alleen hier in Nederland, maar ook elders in Europa. Voor de trainingskampen bestaat al jarenlang hetzelfde budget of die nu in het buitenland of in Nederland plaatsvinden. Wil men naar het buitenland, dan zal men het tekort in de begroting met een eigen bijdrage moeten aanvullen. Toen de trainers en leiders van het 1e elftal bij ons kwamen met het verzoek om het trainingskamp toch weer plaats te laten vinden, zijn we na overleg akkoord gegaan, maar wel onder een belangrijke voorwaarde. Die voorwaarde was, dat er een annulering moest zijn als er een negatief reisadvies was van de overheid in de vorm van een code rood of oranje. Dit is ook stipt met de organisator van de trainingskampen overeengekomen. Dan wordt het januari en is er inmiddels een nieuwe variant, omikron, die wel heel besmettelijk is, maar minder ziekmakend en daardoor veel minder, in Nederland met zelfs dalende, ziekenhuisopnames. De kleurcodes waarmee de landen qua besmettingsniveau worden aangeduid, doen er niet meer toe, want in alle landen zijn volgens die verouderde regels bij de Deltavariant, die kleurcodes donkerrood. Over een reisverbod heeft niemand het meer, want de meeste landen zitten in hetzelfde schuitje. Dus begin januari wordt duidelijk dat er niet kosteloos geannuleerd kan worden. Het niet afreizen betekent, dat NSVV voor niets €15.000 heeft uitgegeven en dat de spelers en begeleiding een zelfde bedrag door het rioolputje ziet verdwijnen. Daarnaast bleek, dat clubs, die in Nederland hun trainingskamp hadden opgeslagen net zo goed met veel besmettingen worden geconfronteerd. In die geschetste omstandigheden moet je dan als bestuur een beslissing nemen. Wij hebben ervoor gekozen om fiat te geven om het trainingskamp door te laten gaan.

Natuurlijk was ik blij, dat het hele stelletje weer met zijn allen terugkeerde vanuit Spanje en heb ik wel in mijn rats gezeten, dat er spelers in Spanje besmet zouden raken en achter zou moeten blijven. Ideaal was het niet, maar we hebben mazzel gehad dat alles goed is afgelopen (niemand van alle positieve gevallen is echt ziek geweest), maar ik hoop dat jullie ook begrijpen, dat het moeilijke afwegingen zijn en het eigenlijk nooit goed kan doen.

Dan gaat de vereniging weer open voor de competities, maar moeten we nog wel leven met veel beperkingen en verplichtingen. Er zijn inmiddels 21 persconferenties geweest en 21x hebben we inmiddels protocollen moeten maken of moeten aanpassen voor de coronamaatregelen op ons sportcomplex. Weer moeten we als bestuur een lastige afweging maken, die iedere keer voorstanders en tegenstanders heeft. De maatschappelijke acceptatie is inmiddels bij velen tot een nulpunt gedaald, vooral bij onze jeugdige actieve leden. Anderzijds zijn er nog steeds veel leden en vrijwilligers, die alleen bij NSVV willen komen als door maatregelen er een coronaveilige omgeving is. Dit bereik je door de verplichte maatregelen van de overheid door te voeren op ons sportcomplex. Wij denken als bestuur maatregelen genomen te hebben, die voor onze meeste leden acceptabel zijn. Maar voornamelijk de kantine vormt het grote probleem. Eigenlijk zou je de kantine niet open willen of moeten doen als je de coronaregels van de overheid respecteert. In de ochtend gaat het nog wel, maar op zaterdagmiddag is het eigenlijk een Salomons oordeel die je moet maken. Wat je ook beslist, er zijn leden die zich ertegen verzetten. Dit wordt nog eens (misschien wel terecht) verder uitvergroot, omdat de meeste verenigingen in de buurt de coronaregels, laten we maar zeggen, erg vrij interpreteren. Dit zien onze leden, die uit voetballen ook en die vragen zich af waarom het bij NSVV zo streng moet zijn. Maar de verklaring is simpel. Omdat wij, in het bijzonder bij thuiswedstrijden van het 1e, zoveel meer toeloop hebben dan andere verenigingen, waardoor bij het vrij laten van de coronaregels de kantine op zaterdagmiddag stampvol staat. Die verantwoordelijkheid willen wij en kunnen wij als bestuur niet nemen.

Daarom staan we voor de lastige keuze om de coronaregels te blijven respecteren en daarmee zullen wij veel leden en supporters op zaterdagmiddag moeten teleurstellen. Een andere optie is om de regels vrijer te interpreteren en bv. alleen de 3G maatregel bij binnenkomst te controleren. Gevolg is afvallers bij de vrijwilligers en mogelijke problemen met de handhaving met de boa’s en discussie met de niet gevaccineerden. We zoeken naar een tussenoplossing en dan nog zullen we niet iedereen tevreden kunnen stellen.

Waarom is deze column weer in zijn geheel gewijd aan de coronaregels? Omdat ik hoop dat iedereen, die deze Van de voorzitter leest tot de conclusie komt, dat het lastig is om de juiste beslissingen te nemen en er meer begrip is voor welke keuze wij ook maken. We zullen altijd leden moeten teleurstellen.

Ik hoop van harte, dat deze lastige afwegingen in mijn volgende column niet meer spelen en dat ons sportcomplex inclusief de kantine toegankelijk is voor iedereen. Ik kan het niet beloven, maar wel, dat mijn volgende column niet over de corona zal gaan.

Tot volgende maand

Arie Kruithof